Adelaide (Carey Gully in the Hills) – Sydney – Detroit – Ann Arbor

Joris is jarig! In gedachten speel ik lang zal hij leven. Het moet ook voor hem een rare verjaardag zijn: onderweg naar Seattle.
Onrustig en heel kort geslapen. Het gaat een hele lange dag worden. David brengt me weg naar het vliegveld. Het is een hartelijk afscheid en menigmaal klinkt het “Tot volgend jaar”. David kan het niet laten me tot de gate te begeleiden (hier in Adelaide kan/mag dat nog ).



5 juli: Onderweg van Adelaide naar Sydney. Het wordt net weer dag.


5 juli: Bijna in Sydney.


5 juli: Weer thuis. Ophalen op tijd was even moeilijk, maar Tilly was er toch maar weer. Niet voor niets al die stickies in Sydney gekocht!

Adelaide (Carey Gully in the Hills)

De dag begint met een telefoongesprek met Tilly en Cameau. Vreselijk leuk om hun stemmen weer eens te horen: het is alweer een maand geleden. Ik realiseer bme dat ik ze morgen weer in levende lijve zal zien, Tilly althans. Ines en David hebben een dag uitgetrokken met mij wat rond te toeren. Hoofddoel is Langhorn creek South Australia: Bremerton winery, Fleurieu penninsula. Eerst op mijn verzoek even naar Stirling. De Fish en chips is er nog. Mathide bookshop is verhuisd van Aldgate naar Stirling. Ik moet er gewoon een plaatje maken.
Fleurieu Peninsula is toch wel heel bijzonder. Als we er doorheen rijden waan ik me bijna weer terug op de Harley. Ik heb hier vaak mijn toertjes gemaakt Een absoluut prachtig Australisch landschap. Gelukkig is de beoogde Winery (Bremerton) open. We proeven een serie wijnen en eten er een “lichte” lunch: home made pie en een fles rode wijn (Shiraz).
Op tijd terug in Carey Gully voor de ontvangst van de zus van David met haar (tweede) man (Niels). We hebben een verukkelijk pizza diner in de Hills in Crafers (onze favoriete in Aldgate bestaat nog steeds !). We hebben onze eigen flessen wijn bij ons: een gebruik dat ze ook in onze buurt zouden moeten hebben: je kan je eigen voorkeurs wijn meenemen en het is ongetwijfeld goedkoper. Het zorgt ook voor redelijk geprijsde wijnen in restaurants. Het drinken van wijn is een echte cultuur geworden. Niks verkeerds mee. :)
Thuis bij Ines en David drinken we samen nog een glasje en iedereen is half tien naar bed. In mijn geval maakt dat absoluut “sense”. Ik moet om half vijf op.


4 juli, Adelaide (Carey Gully in the Hills):


4 juli, Adelaide (Carey Gully in the Hills):


4 juli, Adelaide (Sterling in the Hills): Natuurlijk moet ik een plaatje van de Matilda boekhandel hebben/maken.


4 juli, Langhorn creek South Australia, Bremerton winery: En hier hebben we een uitvoerige lunch gehad. David en Ines kunnen gaan uitbuiken ;)

Adelaide (Carey Gully in the Hills)

Een dagje alleen op pad. Ik heb de auto van Ines te leen en neem de gelegenheid Adelaide weer eens te "exploreren". Zelf rijden is toch anders. Op een of andere manier herken ik dingen beter. Hill-road lijkt ineens minder smal.

Na enig zoeken vind ik Ifould drive: dat huis in de foothills blijft me intrigeren. Ook nu lijkt het nog altijd min of meer onbewoond (net als toen). De buurt is er volgebouwd met grote soms extravagante huizen.

Vandaar zoeken naar Morialta High school. Na wat heen en weer kruisen vind ik lijkt het alles te gelijk: Burnside primary school, de twee locaties van Morialta, ons eerste huis op Edgecomb Terrace. Overal even uitgestapt en een fotootje gemaakt. Ook even naar Morialta Park (we wandelden daar weleens naar de Falls), prachtig gelegen in een "echte" Australische setting.

Vervolgens zoeken naar een bekende lunch-plaats. Ik beland uiteindelijk in een nu populaire Italiaan (De Thai-plek van John bestaat volgens mij ook niet meer :-( ). Lekkere proscuito hap met goed glas wijn: ze weten er hier iets van te maken.
Leer bij het wegrijden over de security features van Ines haar auto: elke auto heeft zo zijn verrassingen!
Vermaak me in het centrum met het feest de herkenning.

Bij Cos en Katina is het een hartelijk onthaal. Het is of de tijd heeft stilgestaan. Al snel zit ik weer aan dezelfde tafel op de vertrouwde stoel in de keuken als nu al weer acht jaar geleden. Glas wijn en een berg lekkere hapjes voor mijn neus. Heel gezellig en bijzonder om meteen dat thuis gevoel te hebben.Er valt zoveel bij te praten. Het huis is compleet af en ziet er geweldig fraai uit: doet me op een of andere manier denken aan de film "The Godfather". De tijd vliegt voorbij. We maken twee mooie flesjes wijn soldaat, hebben een overvloedige maaltijd en als uitsmijter gevulde flensjes.
Jammer dat ik moet rijden. (Vroeger reed Tilly ons altijd naar huis.)
We nemen hartelijk afscheid. Ik weet zeker dat we elkaar niet uit het oog zullen verliezen. Ik arriveer half een op mijn thuis basis bij de Parkers. Het was een bijzondere dag.


De school waar ik de kinderen zo vaak heb afgezet: Norwood Morialta. Wat een herinneringen aan al die ritten. Ja, ook die lekke band was er onderdeel van ;) .


In dat huis-(je) hebben we ook een half jaar gewoond. Het was onze start in Adelaide.


De Maiolo family. De kinderen zijn "groot" geworden. Het was schitterend weer eens even ouderwets te kunnen bijpraten.

Adelaide (Carey Gully in the Hills)

Ik ben al vroeg op en wordt welkom geheten door twee hondjes. Ze zijn blij dat ze me zien en verwachten dat ik iets doe (achteraf blijkt: eten geven ;) ).
Ik rij met David mee, hij moet naar een fysiotherapist voor zijn arm. Komt mooi uit. We spreken af om twee uur later elkaar te ontmoeten op de trappen van het Universiteits huis (Bonyton Hall).
Ik sta meteen in het stuk van Rundell straat waar we vaak gingen lunchen. Loop de winkel binnen van de “Sherpa”, die ons heeft geholpen met de reis naar Nepal. Hij herkent me onmiddelijk als the Guy from Holland who went to America with is Family. Ik heb een aardig gesprekje met hem.
Ik ontmoet Davis een paar uur later. We gaan samen op pad om een trui te kopen en brengen meteen een bezoekje aan T-ART: de winkel in de Arcade waar kunstenaars als Ines gezamenlijk hun kunst te koop aanbieden. Het ziet er heel professioneel en sofisticated uit. Daarna terug naar het huis van David en Ines. Prachtige tuin, zeker als de zon er even op staat. Lichte lunch en vervolgens begint het te stortregenen. Weinig fraais is er buiten te doen. Ines suggereet om naar de film te gaan (A good woman). Aldus geschiedt, maar niet nadat we naar een wijn-winkel zijn geweest. Ik koop een stel mooie wijnen als cadeautje voor de Parkers. Grappige film in het theather (Burnside village Theatre) waar Tilly en ik ook wel eens zijn geweest. De autoritjes de Hills in in toch steeds weer een belevenis: vreselijk nauwe slingerende weg, waar de lokalen aardig hard overheen gaan. Het is inmiddels pikdonker en mistig. Even vraag ik me af hoe ik dit morgenavond zelf kan doen als ik op mijn eentje naar Cos en Katina ga..
We hebben een heerlijk diner: Ines kan goed en heel speciaal koken. De flessen wijn die ik gekocht heb vallen goed in de smaak. Ik geniet er ook van. David is om tien uur naar bed en ik zit met Ines tot in de kleine uurtjes te praten: aardig zo met een wijntje, en kaasje erbij. David is nog niets veranderd, heel aardig, maar gesprekken zijn altijd wat formeel en stroevig als hij erbij is.


1 juli: Adelaide. Nieuwe huis van David en Ines is prachtig gelegen. Ze hebben zelfs een soort meertje.


1 juli: Adelaide. In de arcade heeft T-ART een aardig grote winkel. Ines is er een van de kunstenaars.


1 juli: Adelaide. Clairmont Av. 3. Ruim acht jaar nadat wij er hebben gewoond ziet het er nog precies hetzelfde uit. Kan ook niet zoveel anders natuurlijk. :)


1 juli: Adelaide. Even weg uit de gestaag vallende wat sombere regen. We hebben er "Good woman" gezien. David en Ines.

Cairns - Adelaide

Einde van mijn verblijf in Queensland. Het is prachtig geweest. Ben gisterenavond begonnen aan het boek dat ons o.l.v. Maarten door Cape York heeft gebracht: Cape York, an adventurer’s guide (Ron & Viv Moon). Het is “het” handbook dat je moet hebben als je het peninsula bereisd, net als de HEMA "map" Cape York. Onderweg heb ik er geen tijd voor gehad het boek te lezen. Goed om het eens op het gemak achteraf te lezen.
Maarten neemt uitgebreid de tijd me naar het vliegveld te brengen. Het is alweer donker als ik in Adelaide aankom. Ines en David staan me opwachten. Hartelijk weerzien na ruim acht jaar. Ik ervaar mijn eerste her-kennismaking met Adealaide als heel bijzonder en gastvrij.

30 juni: Cairns. Maarten brengt me via een gezellige, lange omweg naar het vliegveld. Een van de stops was de visboer. Een voorlopig laatste verse gebakken Baramundi. Smullen en tijd om bij te praten.

30 juni: Cairns. Ik wordt door Maarten keurig op tijd op het vliegveld in Cairns afgeleverd: op naar Adelaide.

Cairns (Motel Glenlee) – Cape Tribulation - Cairns (Motel Glenlee)

De Great Barrier Reef dag. De tour hebben we al een paar dagen geleden geboekt bij Odyssee H2O: een kostbare aangelegenheid, het is onderdeel van de vakantie industrie in Cairns. Maar je bent niet iedere dag in Australië (korting krijgen zat er niet in ). We moeten er voor van Cairns naar Cape Tribulation. Een gedenkwaardige haast-rit. De tocht naar het reef verloopt als negen jaar geleden: de boot is iets groter en de reis/vaar-tijd korten (drie kwartier). Voor ik er erg in heb zijn we op het punt waar we te water gaan. ’t Is even wennen aan het snorkelen, maar daarna is het genieten geblazen. Een absoluut wondere onderwater wereld van koraal, vissen, planten en andere dieren.
De weg terug doen we kalm aan en we eten een goed diner in Mossman. Onderweg stappen we nog een keer uit om van de verbazingwekkende sterren hemel te genieten: de maan staat nog niet aan de hemel en dan is de sterrenhemel zeer spectaculair.
Moe en voldaan zijn we om negen uur weer in ons hotel.
De plaatjes van de Reef-day. Grappig is natuurlijk dat je op zo'n dag ontzettend veel ziet en meemaakt, maar vooral onder water: mijn camera werkt niet onder water .


29 juni: Cape Tribulation. Nog net op tijd om van het strand met een rubberbootje naar onze "grote" boot te gaan.


29 juni: Maarten in zijn wet-suit. Het moest ons een beetje warm houden. Ik had na een half uur snorkelen steeds de behoefte weer wat op te warmen: het is winter in deze contreiën ;) .

Cairns (Motel Glenlee) - Atherton - Cairns (Motel Glenlee)

Gisteren alle auto-zaken afgehandeld. Het was even spannend hoe de schade aan de 4WD zou uitpakken. Veel wijzer ben ik er (monetair gesproken) niet wijzer geworden: er moeten quotes van "panel beaters" komen (een paar duizend dollar is het m.i. zeker).
Vandaag was het dus echt om vier uur uit de veren: Joris naar de airport brengen. Fiets uit het depot gehaald en inchecken: het loopt op rolletjes.
Ik krijg de auto om rond te toeren/trip te maken en breng Maarten en Dana naar Palm Beach: er is een jetty dus naast praten ook de mogelijkheid om te vissen.
Ik ga naar de table-lands van Atherton (via Kurunda, Marabee). De weg slingert zich naar boven. Heerlijk om op de terug weg dit bochtige circuit te nemen. Prachtige uitzichten. Leer over de ontwikkeling van dit gebied. In dit gebied worden avocado’s, koffiebonen, bananen, suikerriet, mango’s etc. verbouwd.


28 juni: Heeft wel iets om met een fiets op reis te zijn. In ieder geval leer je te improviseren en hoe het allemaal werkt met oversize bagage. Daar staat de fiets dan en je moet maar afwachten hoe het verder gaat. Over dertig uur weet Joris beter.


28 juni: Op weg naar de table lands van Atherton heb ik een prachtig uitzicht op de oceaan. De weg omhoog is een bochtig circuit.


28 juni: Internetten in een laundromat. Eigenlijk niet eens zo'n gek idee.